Moja suczka rasy owczarek szetlandzki – Xantia, zakończyła serię zastrzyków Terapii Irap. W białostockiej Przychodni Małych Zwierząt była pod opieką prof. Zbigniewa Adamiaka i dr Agnieszki Dobrowolskiej. To wspaniali lekarze! O wielkiej wiedzy i wielkim sercu! Xantusia bez skargi znosiła zabiegi. Teraz powraca jej humor i chęć do zabawy. Zaczyna biegać i coraz mniej kuleje. Mam nadzieję, że wyzdrowieje całkowicie.
Zapraszamy do pobrania oraz zapoznania się z prezentacją dotyczącą Autologicznej kondycjonowanej surowicy w leczeniu chorób ortopedycznych.
Badania kliniczne zostały wykonane u psa rasy owczarek niemiecki w wieku 5 lat, samicy o masie ciała 35 kg. Z zebranego wywiadu ustalono, że zwierze permanentnie kuleje od 4 lat z okresami różnego nasilenia kulawizny kończyny piersiowej lewej. W przeprowadzonym badaniu stwierdzono dużego stopnia ograniczenie kata zgięcia lewego stawu łokciowego, zanik mięśni okolicy lewej kości ramiennej oraz kulawiznę dużego stopnia lewej kończyny piersiowej. W badaniu radiologicznym okolicy lewego stawu łokciowego stwierdzono liczne cienie odczynów okostnej w wymiarach powyżej 5 mm, oraz brak przyrośnięcia wyrostka łokciowego dodatkowego (patrz rycina). Postawiono rozpoznanie choroby zapalno-zwyrodnieniowej lewego stawu łokciowego wtórnie do dysplazji opisywanego stawu. Ze względu na brak poprawy w motoryce lewej kończyny piersiowej po wcześnie stosowanych lekach niesteroidowych przeciw zapalnych i chondroprotekcyjnych, właściciel podjął decyzję o zastosowaniu terapii IRAP. W obserwowanym okresie 8 miesięcy po czterokrotnym dostawowym podaniu IRAP-u właściciel nie obserwował objawów kulawizny.
Indywidualny opis choroby Profesora Adamiaka
Choroba zwyrodnieniowa stawów jest u koni dość częstą przyczyną kulawizn i pogorszenia wyników w sporcie, jak również obniżenia jakości życia zwierzęcia. W medycynie nie tylko zwierzęcej, ale przede wszystkim ludzkiej szuka się metod, które zahamują stan zapalny i zwyrodnienie a efekty utrzymają się przez długi czas. Na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat pojawiały się różne preparaty, jednak do tej pory lekarze nie byli zadowoleni ze skuteczności i trwałości efektów leczenia.
